To się je czyli ziołowy spacer w ramach akcja "Cała Polska widzi zioła"

Wiadomo, niedziela, ładna pogoda, sporo czasu i klimat spacerowy więc w ramach akcji organizowanej przez herbiness.com wybrałem się na półgodzinny spacer po szlaku zwracając uwagę na rośliny istotne z punktu widzenia kulinarnego. Nie chciało mi się wchodzić na łąki i do lasu więc skupiłem się tylko na tym co było w okolicy drogi.

Pierwsze skarby odnalazłem już na początku szlaku u podnóża góry.

I tak oto oczom moim ukazał się cały kocioł 3 użytecznych roślin. Pokrzywa, jeżyna oraz przytulia. Sytuacja prawie jak pomnik trzech orłów w Szczecinie, symbolizujących 3 pokolenia, bo na pokrzywę było już za późno (przynajmniej na tą :) ), na jeżynę za wcześnie, (chyba, że chcemy zrobić herbatę z liści) tylko przytulia była w sam raz. W naszym kraju mało popularna, ale na świecie używana nawet do produkcji alkoholu, ale i duszona daje radę. Na surowo nie polecana. Dotknijcie to się dowiecie dlaczego :)

Pojawił się też przedmiot moich zabaw z dzieciństwa czyli niecierpek :) 

Patrząc wyżej widzę czarny bez. Tzn kwiaty ma białe, ale owoce czarne. Ten tutaj to już ostatni gwizdek, żeby zrobić z niego lemoniadę, ale owoce też będą bardzo wartościowe :)

A jeszcze wyżej dąb. Niestety istotne kulinarnie są tylko żołędzie, ale cały rok można pozyskać surowiec do odkażania ran.

No ale w końcu jeszcze szlak przede mną. A więc do góry!

Nie uszedłem daleko, a już komosa. O jej kulinarnych zastosowaniach pisałem już tutaj.

Paręnaście metrów wyżej już jaśniej i pojawia mi się dorodny okaz łopianu. Niestety brak saperki powoduje również brak korzenia, tak cenionego w azjatyckiej kuchni.

No i oczywiście jeden z moich ulubionych składników. Koniczyna, o której zawsze powtarzam, że jest zdrowsza od szpinaku. Najlepsza z kwiatami. O jej zastosowaniach pisałem już tutaj.

 

Obok pospolity mniszek lekarski, z którego liści robi się sałatki, a z z kwiatów napoje i miód.

I tasznik. Nie bez kozery nazywany "chlebkiem" :) Dobry dodatek do wielu potraw, choć co wytrwalsi potrafili nazbierać tego tyle, że starczyło na pastę do chleba :)

Okazuje się, ze o tej porze można jeszcze spotkać pędy orlicy, o której pisałem już tutaj :)

Na nasypie szukamy szczawiu, a w lesie szczawiku zajęczego. Wieść głosi, że nadaje się nawet do deserów :)

Znalazłem też mniej istotne rośliny z punktu widzenia kulinarnego. Na zdjęciu gwiazdnica.

 

Jak komuś na wyprawie zupa będzie za mało słona to może sobie pożyczyć trochę soli zmineralizowanej :) 

 

I nie zapominajmy, że nie jesteśmy jedynymi amatorami roślin w okolicy :)

Polecam zgłębiać wiedzę na temat jadalnych roślin. Już nawet nie o to chodzi, że kryzys może nas dopaść w każdym momencie, ( nie tylko ekonomiczny, ale i sytuacyjny jak kataklizm itp :) )  ale nawet po to, żeby przełamać rutynę :)