Prasorizo

Kuchnia grecka, bo w końcu wakacje. Jakby kogoś nie było stać, to może sobie takie coś zrobić i zjeść na RODOS.

Składniki:

- ryż

- cebula
- por
- koperek
- cytryna

Wykonanie:

Cebulę obieramy, kroimy w kostkę i podsmażamy z pokrojonym w półplasterki porem.

Dodajemy suchy ryż, chwilę smażymy i dolewamy powoli wody, cały czas mieszając, do czasu, aż ryż zmięknie. 
Dodajemy pokrojonego koperku, soku z cytryny i mieszamy.

Sycylijskie pasta con fave

Idealnie byłoby, gdyby danie było z makaronem lolli, ale przyznam szczerze, nie chciało mi się go robić. Co prawda ma on swój urok, bo dodaje się drożdży, ale poszedłem na łatwiznę, bo jest w cholerę gorąco.

Bób jest tak ważnym elementem basenu Morza Śródziemnego, że niektórzy twierdzą, że pasta, która była z niego robiona w Egipcie jest pierwszym hummusem, tym samym próbując zakończyć trwającą wojnę hummusową pomiędzy Libanem, a Izraelem. To akurat najmniej prawdopodobna hipoteza, w przeciwieństwie do tej, że hummus pochodzi z Damaszku.

Wracając do tematu głównego, zarówno bób, jak i fasola, były nazywane na Sycylii mięsem dla biedaków, mając tym samym ogromne uznanie wśród najniższych warstw społecznych, więc idealnie na bloga.
Oczywiści co gospodyni, to przepis. Czasem się daje nawet puree z bobu.

Składniki:

- makaron

- bób

- ziemniaki

- marchewka

- cebula

- przecier pomidorowy

Wykonanie:

Bob gotujemy.
Ziemniaki, marchewkę i cebulę obieramy, kroimy w kostkę i podsmażamy.
Dolewamy trochę wody i ugotowanego bobu i dusimy, aż wszystkie warzywa będą miękkie.
Dodajemy przecieru i jeszcze chwilę dusimy.
Podajemy z ugotowanym makaronem.

Curry z racji dla rozbitków w Parku Narodowym Gauja

Zniesmaczony wyprawami kajakowymi w zatłoczonych miejscach, a zwłaszcza tych, w których każdy skrawek dzikiego brzegu jest stygmatyzowany tabliczką "TEREN PRYWATNY, POSTÓJ 5 ZŁ", długi weekend postanowiłem spędzić w miejscu, w którym promuje się biwakowanie na świeżym powietrzu, czyli parku narodowym skupionym koło jednej z głównych łotewskich rzek - Gauji.

Pierwszy plus to taki, że rzeka jest dość szeroka więc nawet przy większym tłoku i założeniu, że większość ludzi nie wie jak się zachować i blokuje ruch, można płynąć płynnie. W ogóle cały krajobraz wygląda jak na Alasce :)

Co najlepsze w tym Parku, to że zamiast prywatnych pól biwakowych były te finansowane z publicznych pieniędzy, aby zachęcać obywateli do obcowania z naturą. W każdym z nich była odpowiednia infrastruktura w postaci zaplecza gastronomicznego,

a także baza noclegowa w postaci wiat ze specjalnym podestem do spania.

Minusem wiat jest to, że przy dużej ulewie, a na taką miałem przyjemność trafić, która trwała 14 h, trochę przeciekają. Tzn. moja trochę, a ta obok bardzo :)

Oczywiście, było też to, co najważniejsze - wychodki. Z uwagi na to, że musiałem wykorzystać jedyną szansę rano, rozwiązaniem pobudzenia układu do pracy był snuss. Dla kogoś takiego jak ja, kto nie pali, taka dawka nikotyny powodowała natychmiastowy zrzut, niczym ten na Tokio w marcu 1945.

Zasadniczo płynie się lasem, ale czasem spotyka się mniejsze lub większe przejawy cywilizacji. Z uwagi na to, że akurat była najkrótsza noc w roku, spotkałem ludzi ubranych w stroje ludowe.

Pamiętajcie, że to jednak duża, więc od czasu do czasu, przy okazji wysp, znajdowały się skupiska drzew, które do niej wpadły.

No i w końcu to, co tygrysy lubią najbardziej. Papu. Z uwagi na to, że w terenie możliwości gotowania są ograniczone, posłużyłem się kostkami z racji dla rozbitków. To takie, hmmm, powiedzmy, że kruche ciastka o wysokiej kaloryczności i w miarę zbilansowane, które wkłada się do magazynków szalup ratunkowych. Na rynku są różne, ale moim zdaniem, najlepsze w smaku i najtańsze są te "Seven Oceans". Lubię je na surowo, ale ile można :)

Na zdjęciu w tle świeca na komary. Jest to świeca okopowa z dodatkiem suszonej wrotyczy, bazylii i kawy. Komarów to tam było sporo, więc trochę pomagało.

Składniki:

- kostki z racji żywnościowych "Seven Oceans"
- przyprawa curry
- orzeszki ziemne
- wiórki kokosowe

Wykonanie:

Orzeszki prażymy mocno wcześniej w domu.

Kostki kruszymy i zalewamy taką ilością ciepłej wody, aby powstał nam gęsty sos.
Dosypujemy wiórek, curry i orzeszków. Mieszamy.

Bigos z jarmużu

W końcu jarmuż to też kapusta, która, co prawda obecnie kojarzy się z hipsterskimi przybytkami, gdzie podają caffe latte na mleku owsianym, ale jego tradycja jest bardzo kryzysowa, a i często można go znaleźć na tzw. "biedaszybach", gdzie leżą w sklepach rzeczy ze zbliżającym się terminem ważności, a odległość do tego terminu jest wprost proporcjonalna do ceny. 

Składniki:

- jarmuż
- jakieś parówki
- cebula
- koncentrat pomidorowy

Wykonanie:

Cebulę obieramy i kroimy w półplasterki. Parówki też. Podsmażamy razem.
Dodajemy jarmuż, chwilę smażymy, dodajemy trochę wody i dusimy.
Dodajemy koncentratu pomidorowego i jeszcze trochę dusimy.

Opiekanki

Cytując klasykę: A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają. Podobno, jak się zacznie od cytatu to powoduje się wrażenie mądrzejszego. W każdym razie, zanim słowo burger na trwałe zadomowiło się w naszym języku, pochodząc od hamburgera i rozbijając się na różne, poza hamburskim wariantem, mieliśmy swoje słowo na płaski kotlet z kaszy, ziemniaków, czy warzyw. Przed wojną nazywaliśmy coś takiego opiekankami. 

Składniki:

W zasadzie mogą to być resztki z poprzedniego obiadu, ale u mnie były:

- ziemniaki
- fasola czerwona
- kasza jaglana
- czosnek

Wykonanie:

Kasza, ziemniaki i fasola muszą być ugotowane. Jeśli tak jest, to wszystko razem ugniatamy, lepimy płaskie kotleciki i smażymy z obu stron.

Kapusta ziemniaczana

Kolejne danie od Lesioków. O samych Lesiokach pisałem już tutaj.

Z uwagi na to, że większość społeczeństwa w tym kraju jest pochodzenia chłopskiego, a chłopi byli biedni, ogromną popularność zdobyły ziemniaki. Można je podawać na wiele sposobów, ale jednak ważna jest nie tylko sama forma podania, ale też zmiana smaku. Tak powstała ziemniaczana kapusta. pierwotnie ziemniaki kiszono, obecnie dodaje się do nich wody z kiszonek lub zakwasu.
Koniecznie z dodatkiem strączków. Najlepiej z grochem, ale najprościej i najbardziej efektywnie, z czerwoną fasolą.

Składniki:

- ziemniaki
- cebula
- fasola w puszce
- woda z kiszonek

Wykonanie:

Ziemniaki obieramy, kroimy w kostkę i gotujemy.
Odcedzamy wodę i chwilę gotujemy w wodzie z kiszonek. 
Gdybyśmy od początku tak robili, gotowanie trwałoby dłużej.
Ugniatamy z odrobiną kwaśnej wody i mieszamy z fasolą.
Polewamy tłuszczem z podsmażoną cebulą.

Parówki w liściach rzepaku

Rzepak to odmiana kapusty, więc skoro kultowym daniem są kiełbaski w kapuście, to czemu nie w rzepaku. Tym bardziej, że liście mają lekko musztardowy smak.

Zostawcie rzepak na polach i nie denerwujcie rolników, którzy są już wystarczająco wnerwieni, że instagramowe rzepiary depczą im po uprawach i zamiast tego poszukajcie dzikiego rzepaku na jakiejś łące. 
Liście najlepiej zbierać teraz, póki są młode.

Składniki:

- liście rzepaku
- jakieś parówki
- musztarda

Wykonanie:

Parówki gotujemy.
Liście rzepaku gotujemy i mieszamy z musztardą.
Podajemy razem.

Lyjoski czyli placki z krochmalu

Danie z regionu pomiędzy Wisłoką, a Sanem, gdzie wykształciła się grupa etniczna Lesioków. Są to zasymilowani osadnicy np. Mazurzy lub walczący po stronie Rzeczypospolitej Tatarzy.
Z uwagi na silny klerykalizm regionu powstała swoista reakcja obronna, dlatego Lesioki mają sporo tradycji, które nawiązują czasów przedchrześcijańskich.

Przepis jest świetnym pomysłem jak można wykorzystać odpad, który powstaje podczas tarcia ziemniaków, ale można też użyć mąki ziemniaczanej. Ich nazwa odwołuje się do tego, że były wylewane na gorącą płytę, gdzie po upieczeniu przybierały różne kształty, co sprawiało bardzo dużo frajdy dzieciom, które odgadywały co przypominają kształty. Swoją drogą, świetny pomysł na kulinarne wróżby.

Składniki:

- skrobia ziemniaczana
- mąka pszenna
- woda

Wykonanie:

Do skrobi dodajemy trochę mąki pszennej i tyle wody, aby powstało się lejące ciasto naleśnikowe.
Wylewamy niedbale na patelnię i smażymy z dwóch stron.

Pieczony bigos z młodej kapusty i kimchi

Wiosna to młode warzywa. W tym kultowe młode ziemniaki i młoda kapusta. Standardowo bigos z młodej kapusty z koperkiem. Tu już był. Trzeba by wprowadzić coś nowego. Zrobiłem proste kimchi. Dodatkowo chciałem trochę swądu napalmu o poranku, a właściwie tego co napalm powoduje, więc zapiekłem.

Składniki:

- młoda kapusta
- kapusta pekińska
- chili
- mąka
- coś wędzonego (opcjonalnie)

Wykonanie:

Kapustę pekińską kroimy i zasypujemy solą. Zostawiamy na 2 godziny.
Zagotowujemy wodę. Do gotującej wody dodajemy trochę mąki zmieszanej dobrze z zimną wodą.
Gotujemy cały czas mieszając, aby powstał nam kleik.
Dodajemy sporo chili.
Kapustę płukamy i mieszamy z kleikiem. 
Wkładamy do czystego pojemnika i zostawiamy na kilka dni.
Po kilku dniach kroimy młodą kapustę, mieszamy ze sfermentowaną już kapustą pekińską, wkładamy do żaroodpornego naczynia z pokrywką i umieszczamy w piekarniku nastawionym na 180 stopni Celsjusza.
Kiedy kapusta zacznie się przypikeać, bigos jest gotowy.

Daigaku Imo

Ziemniaki studenckie. Swoją nazwę zawdzięczają podobno temu, że były często kupowaną przekąską przez biednych studentów z Tokio, ale równie dobrze, mogły być kultowym bieda-studenckim daniem, coś jak u nas makaron z koncentratem :) Jak zrobicie z batatów, to będą jeszcze słodsze i pewnie zdrowsze, ale w Japonii robią z jakichkolwiek.

Składniki:

- ziemniaki
- sos sojowy
- cukier
- ocet

Wykonanie:

Ziemniaki kroimy w cząstki i smażymy na głębokim oleju.
Na osobnej patelni podgrzewamy sos sojowy z cukrem i małą ilością octu. Mieszamy aż zgęstnieje. 

Dodajemy ziemniaki i mieszamy z glazurą.