Purée wyprawowe w Pieninach

Parafrazując, powiedziałbym nawet bardzo mocno parafrazując, jeden ze słynniejszych cytatów Hamleta:

Picie w Szczawnicy, czy szczanie w piwnicy, oto jest pytanie.

Taka idea przyświecała wyjazdowi, tym bardziej, że wyjazd był logistycznym wyzwaniem, gdyż w jednym mieście miały się spotkać różne osoby podróżujące różnymi środkami transportu, w tym samym czasie, w celu kontynuowania podróży samochodem. Mi przypadł pociąg i to było właśnie słabe ogniwo w naszym planie. W zasadzie to sprawa oczywista, ale jako ktoś kto rzadko jeździ pociągami, zupełnie zapomniałem, że jest to powszechne, a mianowicie pierwszy pociąg się ... spóźnił :) Skoro pierwszy się spóźnił to i nie było możliwości zdążyć na drugi. Na szczęście zgodnie z manifestem Agile, udało się zmienić miejsce zbiórki.

Plan był taki:

• przyjazd do Szczawnicy 
• noc w schronisku pod Bereśnikiem
• dojście żółtym szlakiem do Łącka
• przejazd z Łącka do Krościenka
• dojście na 3 Korony
• noc w schronisku
• zejście do Szczawnicy

Do pierwszego schroniska wchodziliśmy po ciemku, za to z samego rana czekały nas niezłe widoki. Zawsze powtarzałem, ze Tatry dobrze podziwia się z odległości :)

Żółty szlak to typowa beskidzka droga przez las. O tej porze roku usłany pomarańczowymi liśćmi z odrobiną śniegu. Do pierwszego skrzyżowania ludzi brak. Nagle zabrakło oznaczeń. Są za to ścięte drzewa. Prawdopodobnie zostało ścięte to na której był znak :) Efekt wybór nieodpowiedniej drogi. Nic się nie stało, bo wioska w środku niczego, bez zasięgu telefonów, w której są 4 domy też ma swój urok.Niestety takich znaków jak ten, nie było za dużo :)

Jako, że filozofia Agile towarzyszy nam od początku, nie było problemem wybrać nową trasę. Tak pokrętnymi drogami znaleźliśmy się w końcu w Krościenku. Teraz tylko, po ciemku rzecz jasna, dojście do Trzech Koron. No i najważniejsze - patrzeć pod nogi!

Tutaj obiadokolacja. Co prawda jest zimno i rzeczy w plecaku się nie psują tak łatwo, ale trzeba mieć na uwadze, że jednak w schroniskach jest ciepło, o ile nie jest to Chatka Puchatka ;), więc proszki rządzą, przy okazji dbając o bilans składników odżywczych. Tu wjechały orzechy. Jabłka z kolei miały rozbujać ten nudny smak :) Połączenie składników zgodne z kryterium zarówno regionalnym, jak i sezonowym :)

Składniki:

- puree ziemniaczane instant

- orzechy włoskie (w tym roku nie było ich tyle jak rok wcześniej, ale też sporo)

- suszone jabłka pokrojone w kostkę

Do wrzątku wsypujemy puree. Mieszamy, dodajemy orzechy i jabłka i jeszcze raz mieszamy.

Z uwagi na porę roku, a także obecność gór, nie trzeba było wcześnie wstawać, żeby załapać się na wschód słońca.

Jeśli chodzi o widoki, to tutaj już zdecydowanie inaczej. Abstrahując od głównej gwiazdy - Trzy Korony, uważanej przez niektórych turystów za najwyższy szczyt Pienin

to są tam bardzo ładne trasy, co niestety, jak i to, że w ich okolice można podjechać samochodem jest ich wadą, jeśli wiecie o czym mówię ;)