Ziemniaki po kanaryjsku

Mamy właśnie ostatnie tchnienie starego roku kalendarzowego, bo z końcem astronomicznego mieliśmy do czynienia tydzień temu. Chciałbym, oprócz oczywiście podsumowania, zamieścić ostatni przepis na wykorzystanie czerstwego chleba :) Następny post, to już będzie kuchnia afrykańska, zgodnie z obowiązującymi w nowym roku trendami kulinarnymi, o których tradycyjnie wspomnę ;)

Podsumowując, w minionym roku:

• przeprowadziłem kilka warsztatów kulinarnych
• prowadziłem zajęcia kulinarne dla dzieci z świetlicy terapeutycznej 
• byłem gościem prowadzącym na imprezie kulinarnej
• dawałem wykład w technikum gastronomicznym
• doczekałem się kolejnego artykułu w prasie
• zacząłem rozkręcać akcję przeciwko marnowaniu żywności, czego efektem był pierwszy z filmów w Gazecie Wyborczej (w nowym roku powinny być kolejne ;) )

A ponad to:

• powiększyłem moją kolekcję stylowej zastawy :D 

Także idzie dobrze, także cytując klasyków הַלְלוּיָהּ i do przodu.

Wyspy Kanaryjskie to taka grupka wypaczeń wulkanicznych koło Afryki. Prawdopodobnie, z racji tego, że Hiszpanie, którzy przywieźli do Starego Świata ziemniaki, położyli ręce na tych wyspach, właśnie to warzywo stało się tam tak popularne.

Typowe danie z tej części świata to ziemniaki z mojo picón. Tam jest ciepło, więc miejmy namiastkę tego klimatu na tą pogodę, która się radykalnie zmieniła w ciągu ostatnich 3 dni :) Sam nie byłem, ale kolega z pracy, Daniel, pojechał tam ukoronować swoje pewne przedsięwzięcie zwane małżeństwem i przywiózł mi ten przepis jak i worek własnoręcznie zebranego czerwonego pieprzu, dlatego przy tej okazji chciałbym go pozdrowić :) Każdy ma prawo błądzić na swój własny rachunek ;)

Z okazji nowego roku, inne zdjęcie. Choć równie stylowa zastawa ;) Spokojnie, z następnym wpisem wracamy do dark mood :) W tle rekwizyt potrzebny do samodzielnego przygotowywania saletrowych bączków, do robienia których serdecznie zachęcam. Dla starszych czytelników będzie to podróż sentymentalna, a młodsi nabiorą nowych umiejętności, które być może im się niedługo przydadzą ;) Ogólnie to niezła frajda zrobić coś samemu.

Składniki:

- ziemniaki

- zmielony stary chleb, zwany bułką tartą

- olej

- ocet (mało!)

- papryka słodka w proszku

- ostra papryka (wedle uznania)

- woda

- czosnek

Wykonanie:

Ziemniaki gotujemy w osolonej wodzie.

Bułkę tartą miksujemy z papryką, wyciśniętym czosnkiem, dodając trochę oleju. Regulujemy konsystencję wodą i doprawiamy lekko octem. Jak nam wszystko wyjdzie to powinno smakować trochę jak twarożek. Takie kanaryjskie pyry z gzikiem :)