Mujaddara

W prawdzie mój gwiazdkowy prezent Commodore 64 zajmuje mi sporo czasu, ale jeść trzeba :)
Co prawda akcenty arabskie nie są ostatnio zbytnio popularne, ale danie to spożywane jest też przez mizrachijskich Żydów oraz arabskich chrześcijan. Natomiast z okazji rozpoczęcia nowego roku, który co prawda rozpoczął się dwa tygodnie temu, wypadałoby dać danie z soczewicą. Soczewica, z racji swojego wyglądu, gdzie przypomina monety, jest jadana w wielu krajach przy tej okazji, co ma w przyszłości zapewnić więcej, niekoniecznie takich, monet. 

Danie, nazywane też majadra, mejadra, moujadara, mudardara i megadarra, pochodzi z bliskiego wschodu. Najwcześniejsze wzmianki o nim można znaleźć w irackiej książce kucharskiej z 1226 roku pod tytułem Kitab al-Tabikh autorstwa Muḥammada bin al-Ḥasana bin Muḥammada bin al-Karīma al-Baghdadiego. Uchodzi za danie biedoty. W czasie chrystianizacji doszukiwano się nawet powiązań tego dania z biblijną miską soczewicy. To ta sama miska, od której powstało pewne polskie powiedzenie :) Zatem jeśli chcemy zrobić wersję chrześcijańską musimy do tego celu użyć soczewicy czerwonej, o której jest mowa w Księdze Rodzaju. Ja użyłem zielonej, bo jakoś bardziej ją lubię.

Składniki:

- soczewica

- ryż

- cebula

Wykonanie:

Ryż gotujemy według przepisu, który zazwyczaj jest na opakowaniu. Soczewicę gotujemy. Jeśli nie jesteśmy przyzwyczajeni do sypkich nasion to możemy dodać trochę wody i mąki, wtedy zrobi się nam sos. Możemy wymieszać ją razem z ryżem lub podać osobno. Na wierzch dajemy mocno przysmażoną cebulę, pokrojoną wcześniej w półplasterki.